Ey nefis! Tembel bir insanın yapması
gereken bir işi ertelemesi gibi, sen de başka
tutunacak dal bulamayınca, tevbe ve ameli
ömrünün sonuna erteliyor ve bununla makul bir iş
yaptığını sanıyorsun. Halbuki tevbe ve amel,
sadece ömrün sonu için değil, her zaman için
gereklidir. Bunlar tıpkı nefes ve gıda gibi, devamlı
tekrarlanan zorunlu işlerdir. Kaldı ki, yaşamakta
olduğun an ömrünün son anı olabilir. Çünkü son
anın da böyle bir andır. Sonra sen, ALLAH Teâlâ'ya
ibadet ve tâati böyle ertelersen, hangi yüzle
O'ndan âcil merhamet ve yardım talep
edebilirsin?
Sayfa 3005
·
61 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.