"Ya insanlar?" diye soludu Digory.
"Ne insanları oğlum?" diye sordu Kraliçe.
"Bütün sıradan insanlar" dedi Polly, "sana hiç zararı dokunmayan insanlar. Kadınlar, çocuklar ve hayvanlar."
"Anlamıyor musunuz?" dedi Kraliçe Digory'ye bakmayı sürdürerek: "Ben Kraliçe'ydim. Onlar benim halkımdı. Benim isteklerimi karşılamaktan başka ne işleri vardı ki?"
"Her zaman olduğu gibi, bu da bir talihsizlik onlar için" dedi Digory.
“Senin sıradan bir çocuk olduğunu unutmuştum. Devlet işlerinden ne anlarsın sen? Sen ya da sıradan insanlar için yanlış olan şeylerin benim gibi büyük bir Kraliçe için yanlış olmadığını öğrenmelisin çocuk. Dünyanın ağırlığı bizim omuzlarımızda. Biz tüm kurallardan bağımsız olmalıyız. Bizimkisi ulu ve yalnızlıkla dolu bir kader."
Sayfa 66 - 67Kitabı okudu
·
89 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.