Yine tandirname edebiyatından bazı sözler vardır. Bir kız için, on beşinde gonca güldür, açılır; yirmisinde güzelliği saçılır; otuzunda tan yerine atılır; kırkında, ellisinde ve devamında son merhaleye kadar birtakım şeyler söylerler. Çöktüğünde varacağı yer olarak bir kadını otuzunda çektikleri bu tan yeri neresidir, bilemem. Fakat otuz yaşın kadınlar için parlak bir devir olmadığı anlaşılıyor. Yani bir kadın bu yaşta mutlaka bir kocaya varmış, bir erkeğe mal olmuş bulunmalıdır. Kocadayken bu çağa giren kadınlar herhalde gerileme dönemine adım atmış bulunuyorlar ama -erkeklerin de bu iyiliklerini inkâr etmeyelim- vaktiniz geçti, diye karılarını tutup pencereden aşağıya atmıyorlar. "Artık ne belaysa başımıza bir kere gelmiş bulundu" teslimiyetiyle karılarının dertlerini çekip gidiyorlar
Sayfa 5
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.