Konya'da bulunduğum 1930-39 yılları zarfında, amcam merhum, Pirî Paşa Camii'nde vaaz ederdi. Fakat o zamanlar bütün hocalar, vaazlarda ne söyleyeceklerini, önceden yazılı olarak müftülüğe vermek zorundaydılar. Amcam bu duruma üzülür, hiddetlenir hüzünlenir, şöyle konuşurdu:
- "Hâkimiyet kayıtsız şartsız Türk milletinin mi? hayır öyle değil! Aslında, esaret, kayıtsız şartsız Türk milletine has ve âittir! Hâlin en açık ve ne gerçek ifâdesi budur. Hâkimiyet değil, mahkûmiyet, mağlubiyet, esaret, kayıtsız şartsız Türk milletine âit ve hastır. Başka milletlerin başına böyle bir çember geçirilemez, patlar... Fakat, Türk milleti kuzudur, çeker..."