Ama yönetmek biraz da duyarlıkları paylaşmak, gönülleri kazanmaktı. Hayatı ıskalamamak, ruhumuzu vestiyere bırakmamak ve okul koridorlarına, sınıflara taşıyabilmekti. Bunlar mevzuatta yazmazdı. İnsanları ve kurumları yönetmeye bazen yönetmelikler yetmezdi. Yönetmeliklerin satır araları sorumluluk yüklenerek nakışlanırdı.
Sayfa 182 - KolektifKitabı okudu
·
93 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.