Sanki herbiriniz efendisinin razılığını elde etmiş gibi bir hal içinde.
Ne oluyor size de, dünyada elde ettiğiniz az bir şey sizi ferahlandırıyor, âhiretten yitirdiğiniz çok çok lütuflar, sizi hüzne salmıyor? Dünyadan yitirdiğiniz az, ehemmiyetsiz şeyler, sizi ıstıraba atıyor; belirtisi yüzlerinizde görünüyor, sabrınızın azlığından beliriyor; elinizden çıkana dayanamadığınız anlaşılıyor. Sanki dünya, durup kalacağınız durağınızmış, malı-mülkü de sanki hep elinizde kalacakmış, yitip gitmeyecekmiş. O da ayıbını yüzüne karşı söyler diye korkuyorsunuz da hiçbiriniz, kardeşinin ayıbını yüzüne karşı söylemiyor. ona öğüt vermiyor. Bir müddet sonra gelip çatacak ahireti terk etmeyi, elinize hemen geçecek dünya sevgisine katıp onu bulandırdınız; din sözü yalnız ağzınızda, sanki onu bir kerecik tattınız, sanki her biriniz işini görmüş, bitirmiş, efendisinin razılığını elde etmiş gibi bir hal içinde.
Sayfa 139 - Nev YayınlarıKitabı okudu
··
189 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.