“Önemli olan dışımızdakiler değil ki Nevzat. Önemli olan biziz. Bizim hissettiklerimiz. Dışımızdakiler birer uyarıcı. Kusura bakma ama Evgenia da öyle. Senin yaşama sevincin, iraden adına ne diyeceksek, işte o duygu olmasa, Evgenia’nın güzelliği, iyiliği ne kadar etkileyici olabilir? Ne kadar güzel söyledin insan ruhunun yarası dikiş tutmaz diye… Aynı zamanda ruhun yarası, bedeninkinden daha etkilidir, daha ıstırap verici. Bu acı o kadar güçlüdür ki, insan başka dünyalara dönüp bakamaz bile… İstese bile yapamaz bunu.”
Sayfa 295 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.