tutunduğum zifir sonuna kadar yandı gittiğin gece
yedi tas su içtim bir divandan
kefenlenen sözler çıkardım başkasının risalesinden
yılan çeşmesinde rumi bir rivayetle yıkadım yüzümü.
sen başkasının ateşine gittiğin günden beri
bağdatlı ruhi gibi bağırdım her gece:
künc-i mihnetde rakîbâ beni tenhâ sanma
yâr ger sende yatursa elemi bende yatur...
duydun mu,
bazı gazellerin kahrıyla büyüdü
içimdeki çukur??.
Kemal Varol
·
327 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.