Özledim seni, neden gittin ki?
Ne garip! İnsanoğlu hep gitmelere niyetlenir. Bu şehirden, bu şehrin insanlarından, insanların kendinden, kendinin kendinden... Gider de... Ama bu, bir aldatmacadır sadece. İnsan yalnızca iki heceli bir kelimeye yükler "gitme" eylemini. Beden de ruh da söz dinlemez. Gönlün kaldığı yere, beden de dönecektir bir gün, el mahkûm. Yalnızlık ağır bir yenilgi olup kuşatınca dört bir yanı, katran karası bir ayaz vurunca meyveye durmuş dalları, zafer zafer büyüyen yenilgileri tadınca insan, mağrur ama mağlup bir komutan edasıyla dönecektir gidemediklerine...
··
111 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.