"Dokunmadan"ı okuduğumda, sanki kendi iç dünyamın derinliklerine bir yolculuğa çıkmış gibi hissettim. Kitap, bana dokunulmamış duyguların ve yaşanmamış hayatların hikayelerini anlatırken, kendi geçmişimle yüzleşmem için bir ayna tuttu. Yazarın kullandığı dil, hem şiirsel hem de keskin bir gerçekçilikle dolu, bu da hikayenin etkisini artırıyor. Ana karakter Adalet'in hikayesi, bana toplumsal beklentiler ve bireysel arzular arasındaki çatışmayı düşündürdü. Onun geçmişiyle hesaplaşması, kendi geçmişimdeki unutulmuş anıları ve yüzleşmediğim gerçekleri hatırlattı. Yıldırım'ın karakterleri üzerinden yaptığı bu derinlemesine inceleme, okuyucu olarak beni de kendi içsel hesaplaşmalarıma itti. Kitabın bana bıraktığı en güçlü izlenimlerden biri, hayatın kaçınılmaz gerçekleriyle yüzleşme cesareti oldu. "Dokunmadan", vaktinde verilmemiş tepkilerin, gösterilmemiş sevgilerin ve kaçırılmış fırsatların yarattığı duygusal hasarı çok etkileyici bir şekilde gözler önüne seriyor. Bu, benim için hem düşündürücü hem de duygusal bir deneyimdi. Sonuç olarak, "Dokunmadan", sadece okuduğum bir kitap değil, aynı zamanda yaşadığım bir deneyim oldu. Nermin Yıldırım, bu eseriyle bana, hayatın zorluklarıyla yüzleşme ve kendi içsel yolculuğuma çıkma fırsatı verdi. Her sayfasında, insan ruhunun karmaşık dokusunu ve duygusal derinliğini keşfetme şansı sundu. Okuyucular için unutulmaz bir okuma tecrübesi olacağına inanıyorum.

DokunmadanNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20175,9bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Liva Nur Baş