gövde sürekli yaşlanır, ölüme hazırlanır. bu noktada hiçbir zaman kuramı erteleme öneremez. ölüm ve zaman daima bir yardımlaşma içindedir. zaman yavaştan alırken, ölüm çarçabuk bitirir işini. daha önceleri ölüm, yaşamın ayrılmaz bir parçası, hiçlik'ten varolma'nın ön şartı olarak düşünülürdü; biri olmadan öbürünün olması olanaksızdı. bunun sonucu olarak da, ölüm yok edemeyeceği ya da geri dönmesi söz konusu olan şeylerle nitelendirilirdi.