İlâhî kelam çok açık bir ifade ile kulların değer ve kıymetini yaptıkları dualara bağlamaktadır. Furkan Süresi'nin son âyetinde Rabbimiz bu gerçeği şöyle dile getirmektedir: "De ki: Duanız olmasa Rabbim size ne diye değer versin ki?" Demek ki dua, kulun Allah (cc) katında değer kazan- masının en büyük vesilesidir. Çünkü yapılan her dua; kulun kulluğunun farkına varışı, kendi acziyet ve fakriyetinin itirafı, yetersiz ve muhtaç olduğunun izharıdır. Kendi cephesine ait bu gerçekleri gören kul, diğer taraftan da Allah'ın büyük, mūstağni, samed ve müteal / aşkın olduğunu bilecek, anlayacak ve tabii ki kavrayacaktır. Zaten Allah'ın insandan istediği de bu değil midir? Bunun için Allah, kullarından çokça dua beklemekte, "Dua eden yok mu karşılık vereyim? İsteyen yok mu istediğine onu ulaştırayım." demektedir.
·
27 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.