oysa sıkı sıkıya tutmuştum
kaçmasın diye ağzımın tadını
ne oldu bana
yara bere içindeki ellerimi
sallıyorum arkasından
vanalar sıkı sıkıya kapalıydı
sızmasın diye aramızdan su
ne oldu bana
şimdi pantulumun paçalarını sıvamış yürüyorum yalın ayak
kimse incinmesin diye
sıkı sıkıya tutmuştum dilimi
dilim halen yerindeyken
hayatımdan gidenler de kim
incinmemek için tembihlemişken kalbimi
gözümden akan yaşların müsebbibi de kim