"Ama bir acı var içimde, bir yara hiç geçmeyen.."
Koşar düşerdim, kalkar yine düşerdim. Sarardım bir şekilde yaralarımı, çabucak geçer, unutulur giderdi. Ama bir başkası tarafından itilip düşmenin ne acısı ne de yarasının tedavisini kolay kolay bulamadım. Affedersin, içine atarsın.. Ama içine attıklarınla yeltenip durursun. Seversin, sararsın, kollarsın, gitmez dersin. Gitmekten öte, hislerinin ve duygularının katili olur. Yalnızlık iyi dersin, boş bir oda da tavanı izler, geçmişe takılı kalıp, bir yanın sızlar. Pencereyi açarsın, soluklanmak istersin. Bu kez fırtınalar kopar, gökyüzünü siyahlar bürür. Bir umut doğar elbet dersin, bir umut u siyahlar büremiş ulaşılmaz ve uğramaz artık sana. Ah ne kötü, ne sancı kapanmayan yaralar..
Derin bir yara idi, ne kapanıyor ne de, sarabiliyordum.
Bu yorum görüntülenemiyor
Her yaranın bir dermanı vardır ama derin hemde çok derin bir yaraysa bunu iyileştirmek zordur bu yaranın en acı verici yani ise boşluğun içine sadece senin düşmen
Yarayı açanla , yaramı sarmasını isteyen aynı kişi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.