Türkiye çocukların ve gençlerin, anne babalarının birbirlerini rakip olarak gördüğü bir sınav bataklığından çıkamıyor. Gençlerimizin büyüyememelerinin bir sebebi de bu sonuç odaklı sınavların hayatlarını adeta kâbusa çevirmesi. Zevk için öğrenmenin, muhakememin, bir bilginin künhüne varmanın değersizleştirildigi bu süreçte okullar; gençlerin seciye ve terbiyelerini geliştirebildiği kurumlar olmaktan çıkıyor ve onların “kalabalık kontrolü”nün yapıldığı, meşgul tutularak uyuşturulduğu hamakat kurumlarına dönüşüyor. Bir dostumun oğlu iyi bir üniversite bitirerek yabancı bir ülkeye yüksek lisans eğitimi için gitmişti. Bir ay sonra babasına gönderdiği mesajda şöyle diyordu: “Eğitim hayatım boyunca ilk defa kütüphanede uzun saatler geçirmek zorunda kaldım.” Ekran teknolojilerinin ol duğu kadar eğitim sistemimizin yoksulluğu da maalesef çocuklarımızın gihinsel gelişimini önlüyor.
Sayfa 50Kitabı okudu
·
295 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.