Karanlıkta bıraktın beni.
Issız bir karanlıkta. Hani yanımda olacaktın. Yine olmadın. Yine ben düşerken tutamadın. Her düşüşümde yanımda olacaktın düşmeme izin vermeyecektin. Hepsi yalanmış, her dediğin yalan. sen yalanmışsın. En çok da sen yalanmışsın. Hep sen. "Severken vazgeçmiş insanı, hiçbir şeyle korkutamazsınız." Korkuları yenme zamanı sen gittikten sonra başladı. Zamanı gelmişti rüyadan uyanmanın.
Gözlerinin içine baktıkça huzur kaplardı yüreğim hiç olmadığı kadar. İlk defa bir çift göz bebeğinde kaybolmaya kapılmıştı kalbim. O kadar güzel bir kayboluştu ki o, bulunmak istemezdim.
Zaman su gibi geçti seninle iken. Sensiz ağır ağır işledi saatler. Bu kalbime ilk defa bir itirafta bulunabilmiştim. İlk defa. Daha da geçemem, başka bir şeye ikna olmaz kalbim.
Şuan kapıyı çarpıp gelsen, "selamun aleyküm"diyerek bir giris yapsan, napıyon gundi desen, içimden sana kafa atmak geldi desen ve tabi teşebbüste bile bulunmasan, bir bozuk plak gibi oflasan ve ben oflamandan ürksem, sana her çay verişimde o ilk içtiğin çayı hatırlasan ve içmekte tereddütle kaldığını bana belli edip beni sinir etsen, yine mutlu olurdum.Sen beni her zaman bir şekilde mutlu edebilirdin. Ve bunun yanında da mutsuz da edebilirdin. Ama mutsuz olmayı da sevebilirdim. Seninle iken sevebilirdim mutsuz olmayı..
0310211055