En zeki insanlar, bir babanın bir çocuğu olduğunda etik olarak ona sevgiyle bakmak, zarar görmesini engellemek, hastalıklardan korumak, giydirmek, beslemek, şımarıklıklarına katlanmak, iyiliği için olanlar dışında ona el kaldırmamak ve hiçbir şekilde bilerek acı vermemekle yükümlü olduğunu söyleyeceklerdir. Tanrı'nın dünyadaki çocuklarına gün gece gösterdiği tavır bunların tam tersi olmasına rağmen, o bütün bunları yaptığında, bu zeki insanlar, bu suçları içtenlikle meşru görmekte, görmezden gelmekte, affetmekte ve bir suç olarak bile görmeyi öfkeyle reddetmekteler.
Sayfa 128Kitabı okudu
·
74 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.