Plotinos aşk hakkında ilginç bir fikir ileri sürer:
Aşık, sevdiği varlığın görünür formuna aşık değildir. Bundan dolayı dikkati bu form üzerinde toplandığı zaman ortada aşk bulunmaz.
Aşk, sevenin sevdiğinden ayrıldığı yani onun görünür, maddi formuna artık sahip olmadığı zaman doğar.
Çünkü bu durumda sevilenin maddi olmayan imgesi, sevenin maddi olmayan ruhuyla birleşir. Böylece seven sevdiğinde onunla ilgili kendisinde oluşturduğu şeyi sever.
Sayfa 212 - İSTANBUL BiLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYlNLARIKitabı okuyor
·
1.068 görüntüleme
Plotinos; Madde, şeyler içinde güzellikten en uzak olandır; güzellik ona Form'dan gelir.
Formun güzelliğini maddeye kazandıran ise Ruh'tur.
Bundan ötürü maddeye göre Form daha çok sevilen olmakla birlikte, Ruh'tan yukarı da bulunan Akıl ondan daha çok sevilendir.
Ancak Akıl da en sevilen değildir.
Ondan daha yukarıda gerçek aşkın konusu olması gereken gerçek sevgili, gerçek sevilen olarak Bir veya İyi vardır (Tanrı) S.212
Bir adam bir kızı bekler, oda şefkatli bir huzursuzlukla doludur; akşamın son ışığı oradadır hâlâ, gerilimi yükseltir. Lakin ümit edilen kız eşikten geçtiğinde, her şey de iyiyse, her şey mevcutsa orada, ümidin kendisi yoktur artık, kaybolmuştur. Söyleyecek bir şeyi kalmamıştır; oysa vuku bulmakta olan sevincin içinde ses vermeyen bir şeyler taşıyordu beraberinde. Mutlaka örtüşme pek enderdir, muhtemelen hiç görülmemiştir. "Bir şey" le ilgili düşteyken, kalp doymazdan önce, daha iyidir – veya öyle görünür.
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.