"Gidenler bizden hep bir parça götürürler. O parçanın yerinde de derin izler kalır.
Herkesin bir yara izi vardır; insanlardan gizlemeye çalıştığı, saklamak için çok uğraştığı bir yara izi... Herkesin bir yara izi vardır; kimseye dokundurtmayacak kadar güzel olan, baktıkça nefes alabiliyor olmanın kıymetini sağlayacak bir yara izi...
Bu izlerle yaşamaya alışırsın.
Bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı, yaşamayı yeniden sevebilirsin. Ve bir gün elbet birileri o yara izlerine dokunur, acın da biraz olsun hafiflemeye başlar..."
-Leyla ile Mecnun-