Kalbimdeki ıstırapları kimseye açamıyorum. Bu ruh sırlarımı kime açabilirim? Ah kimselere. Fakat gönlümden taşan şiddetli bir duygu beni bunaltıyor.
Odama girip kapıyı sürmeliyorum. Önüme bir tabaka kağıt açıyorum. Gözyaşlarıının hazin akıntısı kalemin cızırtısının nağmesine karışarak çarçabuk kağıt doluyor. Bir tabaka daha, bir tabaka daha.
Sonsuz üzüntümü kağıtlar, defterler almıyor. Ah, size bunları okusam.
Sayfa 43Kitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.