İlk kural pekinlikle ve açıklıkla gerçek olarak kavramadığım hiçbir şeyi gerçek olarak kabul etmemekti: şu demek ki, yargılarda iveğenlikten ve önyargılardan özenle kaçınmak ve herhangi birşey kendini düşünceme kuşku duymak için hiçbir neden ve vesile olmayacağı denli açık ve seçik olarak sunmadıkça onu vargılarım içersine katmamaktı.
İkincisi, karşılaştığım güçlüklerin her birini olanaklı olduğu denli ve daha kolay bir çözüm için gerektiği denli parçalara bölmekti.
Üçüncüsü, gerçeklik arayışı söz konusu olduğu zaman düzenli bir biçimde düşünmek, en yalın ve anlaşılması en kolay şeylerden başlayıp aşamalı olarak ve adım adım daha karmaşık bilgilere ulaşmaktı, üstelik gereci, zorunlu olarak düzenli olmasa da, sanki düzenliymiş gibi irdeleyerek.
Sonuncusu, hem araştırma sürecinde hem de güçlükleri gözden geçirirken her zaman sıralamaları öylesine tam ve gözden geçirmeleri öylesine genel yapmalıyım ki, hiçbir şeyin atlanmadığından pekin olmalıyım.
Sayfa 22 - İdeaKitabı okuyor
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.