Kişi kendi nefsindeki kusuru bildiği halde, kendisini bırakıp da başkasını kötülemekten utanmalıdır. Başkasının içine düşüp de kurtulamadığı âcizlik, kendi içine dü şüp de kurtulamadığı acizlik gibidir, diye düşünmelidir.
Başkasının gıyabında yapılan ayıplama, onun filleri ve iradesiyle yaptıkları hakkında ise, anlatıldığı gibi mahzurları vardır. Şayet yaratılışıyla ilgili konuda ise o zaman, bedeni ayıplamak, onu yaratanı ayıplamak olur, çünkü bir sanatı kötüleyen, onu yapan sanatkârı da kōtülemiş olur.
·
105 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.