" Bizi yönelt Dosdoğru Yol'a" (Fatiha: 6)
Fatiha suresindeki "Biz" vurgusu üzerinde durulmaya değer bir İlahi vurgudur. Sürekli okuduğumuz bu surenin içindeki bu vurgunun onu tefekkür edende, biz bilincni inşa etmesi iktiza eder. Bu bilinç bana, Ubuntu felsefesini hatırlattı. Afrika’da çalışan antropolog, bir kabilenin çocuklarına oyun oynamayı önerir. Çocukları meydana toplar. İleride görünen ağacın altına koyduğu meyvelere ilk ulaşanın ödülü o meyveleri yemek olacaktır. Çocuklara “Haydi, şimdi başlayın! Birinci olan meyveleri alacak!” der.
O an bütün çocuklar el ele tutuşur, koşarlar ağacın altına beraber varırlar ve hep beraber meyveleri yemeye başlarlar. Antropolog neden böyle yaptıklarını sorduğunda şu cevabı verirler: “Biz “ubuntu” yaptık. Yarışsaydık yarışı kazanan bir kişi olacaktı. Nasıl olur da diğerleri mutsuzken yarışı kazanan bir kişi ödül meyveyi yiyebilir? Oysa biz ubuntu yaparak hepimiz yedik.”
Ubuntu’nun anlamını açıklarlar:
"~Ben, ‘biz’ olduğumuz zaman ‘ben' olurum.~"
"~Aile olarak, dostlar olarak, akrabalar olarak, millet olarak, ümmet olarak, insanlık ailesi olarak keşke 'Biz' olabilme bilincine sahip olabilseydik."