Fonda Ayla Dikmen, ''falımızda hasret var ayrılık var demedin mi ?'' derken, "Anlamazdın"ı söylüyor.
Benim gözüm sonsuz maviliklere dalıyorken,
Düşünüyorum senin hayatındaki yerimi.
Bir gül alıyorum, gül satan masum yüzlü gençten.
O bana bakıyor ben ona. "Gönlünden ne koparsa abla." diyor.
İçimden:
"Gönlümde ne fırtınalar kopuyor" diyorum.
Ama yine de gönlümden kopan miktarı uzatıyorum çocuğun ellerine.
Bana gülümsüyor ve uzaklaşıyor.
Senin gülümsemen düşüyor aklıma o sırada.
Ne güzel gülerdin eskiden,
Ruhum ruhuna akardı o anlarda.
Şimdi kimlere sunuyorsun gül gibi gülümsemeni ?
Kimlerin ellerinde kokuyor yüzündeki çiçekten çizgilerin ?
Zaman hızlıca geçti düşünceler aklımda yoğunlaşırken.
Düşüncelerimi de çantama doldurdum.
İlk andakinden daha ağır geldi omuzlarıma.
Yaslanmak vardı omuzlarına denizi seyrederken şimdi
Ve yaşlanmak ömrünü aşkla tamamlayan bir kelebek gibi.
Ancak her şey rüyalar kadar eskidi artık...
BİBLİOFİLA ✍️💙