1898'ın soğuk bir kış gününde, Eliezer Ben-Yehuda ile Theodor Herzl, Viyana'da nihayet karşı karşıya geldiler. Eliezer'in sergilediği sevgi, saygı ve hayranlığına rağmen Herzl, karşısındaki adamı ciddiye alınmaya bile değer görmemişti. Herzl, yarım saatten daha az bir vakit ayırmaya ancak tenezzül ettiği muhatabı hakkında günlüğüne şu notu düşecekti: "Ben-Yehuda isimli heyecanlı bir genç, bugün benimle görüşmeye geldi. İbranicenin konuşma dili olabileceğini düşünecek kadar çılgın!" Herzl, açık bir istihfaf tezahürü olarak, Ben-Yehuda'dan "genç" diye bahsediyordu, ama kendisi ondan iki yaş küçüktü.
Eliezer, Politik Siyonizmin karizmatik kurucusuna İbranicenin Filistin'deki Yahudilerin konuşma dili olması gerektiği yönünde ısrar ettikçe, Herzl geri adım atmıyordu: "Biz şimdilik Yahudilerin Filistin’e yerleşmelerini sağlayalım. Orada birkaç nesil yaşadıktan sonra hangi dili isterlerse onu konuşsunlar.”
Sayfa 96
·
116 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.