Ben de bu dünyaya başka herkesin geldiği aynı yolla geldim: Annemin vajinası. Bu bağlamda, ben de başka herkes gibiyim. Ama başka açılardan, ben biriciğim, eşsizim. Fiziki olarak geldim ama hâlâ geride oyalanan bir parçam kaldı. İnişim tam olmadı, eksik kaldı. Bu eksiklik, bu açıklık yaşamımdaki gaddarca olaylar, tarifi zor felaketler, atalarımın maruz kaldığı kültürel kıyım, sürgünün psikolojik katliamı ve yaşamıma damgasını vuran soyut evsizlik yüzünden giderek büyüdü. Ama endişelenme, ben sabah güneş gibi doğmak ve yaşama büyük ve tutarlı bir evet diyebilmek ayrıcalığına kavuşmak için çok sayıdaki zihnini eşleştirmeye çalışan sıradışı bir dâhiyim.
Sayfa 392 - ParisKitabı okudu
·
189 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.