Kuşu öldü diye ağlayan Zeyd'i ziyaret edip, teselli eden bir Peygamberin ümmeti iken, binlerce çocuğun feryadına kulak tıkadık.
Zulmün kokusu sardı heryeri durduramadık.
Herşeyi sığdırdığımız dünyaya,
bir avuç masumu sığdıramadık.
Çokluğumuz, yokluğumuzla eşit!
Gerçekten olup bitenlerin farkına vardığında ya onlardan farkın kalmamış olursa?