Vahye Dayanan Bir Medeniyet
Vahye dayanan bir medeniyet... Vahye, yani ezelî ve mutlak hakikate... Osmanlı'nın insanlığa en büyük armağanı, insanlığın ezelî rüyasını, yani insanı gerçekleştirmiş olmasıdır. İzm'lerin sezdiği, aradığı fakat bir türlü bulamadığı gerçek insanı.
Bu insan feragattir, sevgidir, anlayıştır, hamledir. Batı tefekkürü için insan tarihi, maymunun Tanrılaşmak için harcadığı cehidler tarihidir. Osmanlı insanı hiçbir zaman böyle bir vehim peşinde koşmadı. Kulların en şereflisi, yani eşref-i mahlûkat olmak ve nefsaniyetinden sıyrılarak, kâinat nizamı içinde yerini almak yetti ona.
Sayfa 108 - İstanbul: Ketebe, 2018.Kitabı okuyor
·
20 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.