Eskiden
Bir sohbette hasbelkader ünlü olan,
benim de yıllar öncesinden tanıdığım
birinin eski bir fotoğrafı masaya konuldu.
Haber değeri taşıdığına inanılan kısım,
bahsi geçen kişinin fiziksel değişimiydi. Hayatımızda dahi olmayan insanları yargılama hakkını kendimizde nasıl bulduğumuzu sorgulayıp o zaman ve enerjiyi daha faydalı şeylere harcasaydık diye hayıflanmayacağım. Zira bu hikayede hissettiğim daha da baskın bir duygu var. İnsanların değişime karşı olan tavırları. Her ne kadar burada yalnızca dış görünüşle ilintili bir örnek olsa da bunun çeşitli versiyonları vardır; başarılı olan şarkıcının para kazanmak için zamanında yaptığı işler konu edilir örneğin. Tırmandığı basamaklar, geldiği nokta göz önüne alınarak övülmez de bulunduğu yerden geri inilen basamaklar zihinlere takılır. Ailesinin -kendi seçimi dahi olmayan- meslekleriyle yerilmeye çalışılır. İmkanları bunca kısıtlı olmasına rağmen başarmış denmez de "Duydun mu?" diye başlanır.
Acaba değişimi kimseye hak görmeyen bizler, gelişime bu denli kapalı olmasak mı? Mesela o kızcağızın şu anki halini güzel buluyorsak şayet, "güzel kız" deyip geçmesek mi?
"Eskiden çirkinmiş"in altında yatan kötü niyetli zafer duygusunu hiç tatmasak mı?
Değişim fırsatı her gün hepimize sunuluyorken geçmişe takılıp kalmayı reddederek biz de yepyeni adımlar atmasak mı?
Begüm
·
72 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.