Ruhum kendi olgun meyveleri ile yüklü,
Ruhum bükülüyor meyvelerin ağırlığı altında.
Kim gelip tadına doymak ister?
Ruhum dolup taşıyor kendi şarabıyla.
Çöl ateşini söndürmek için kim doldurup içecek?
Çiçeksiz ,meyvesiz bir ağaç olsam keşke ;
Bereketin acısı daha keskin kuraklıktan,
Verecek kimse bulamayan bir zenginin kederi
Daha ağırdır elleri boş bir dilencinin acısından
Bir körkuyu olsaydım keşke insanların taş attığı ;
Ona katlanmak yeğdir canlı bir kaynak olmaktan
Gelip geçenler suyumdan bir damla içmedikçe.
Ayaklar altında çiğnenen bir saz olsaydım keşke,
Daha iyi olurdu bu, gümüş telli dil olmaktan
Ev sahibi parmaksız,
Çocukları sağır olan bir evde.
Sayfa 41Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.