Şen, kayıtsız bir çocuktum. Müzmin bir hüzne müptela, korkak bir adam olmuştum. İnsanların içine karışmak için içim titrerdi. Şimdi en sevdiklerimden çekiniyorum. Her şey iyi görüyordum. Şimdi bedbin hatta bedbaht olmuştum. Eskiden insanlara emniyetim vardı. Şimdi herkesten şüphe ediyordum. Sanırdım ki insanlar, bana bu zulmü el birliği ile yaptılar. Istrap çekenlere bile artık o kadar acımıyordum.
Sayfa 175Kitabı okudu
·
49 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.