Gönderi
“Gözlerim kapalı,kollarımın arasında kitabım,derin sularda aşağıya doğru süzülüyorum,akıntılar saçlarımı dalgalandırıyor,gökyüzü değil masmavi bir deniz gördüğüm,sessizliğin içinde süzülüyorum,nefes verirsem uyanırım uyanmak istemiyorum..”
Anlatmakta zorlandım sayın okur,benim için hem zorlu hemde içinde kaybolduğum bir süreç oldu.Bazı bazı büyük bilgi birikimlerinin içinde kayboldum,nefesimi tuttum,bıraktım geri başladım ama sonunda ben de denizin içinde sürüklenmeyi ve akıntıya karşı koymanın bir anlamı olmadığını öğrendim…
·
76 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.