Gülmek, kahkahalar atmak, gözlerinin yaşını silip ağrıyan kasıklarını tutmak… Sonra hepsini unutmak. Neye yarardı? Ama sevinç başkaydı. Gösterişsiz, kendi halinde, gene de derin, anlamlı bir duyguydu sevinç. Bir dost yüzü gibi gelir yerleşirdi insanın yüreğine.
·
1 artı 1'leme
·371 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.