Yok ben bunu söyleyemem.
Yok bunu kim söyler ki zaten, elinden gelse bile insan
nereye kime gider de gittiği yerden gelir bir şey edip de.
Yok vallahi billahi ben bunu söyleyemem.
Çok susarım, öyle kalırım, bakar dururum, angut kuşuna
dönerim.
Ama bilir misiniz, angut kuşu sevdalıdır.
Sevenin kaderine de bu düşmüş.
Düşmez kalkmaz bir Allah'mış.
Düştüyse şükretmezken düşmüş.
En güzeli de düşte olurmuş, bilirmiş insan düş olduğunu,
çünkü bilirmiş gerçeğin asla ve kata böylesine güzel
olmayacağını.
Güzel neymiş?
Güzel, gördüğünmüş.
Hayır "güzel gördüğün" değilmiş güzel, gördüğünmüş.
Çünkü insan görmezmiş de kimi görse... ah işte kimi görse
neyi görse o zaman dururmuş zaman, zaman dururmuş anda.
Ah ama işte ben bunu söyleyemem.