Gönderi

Ve üstelik ya­şıyordum ben, çok hareketliydim; ölüleri kesip biçmesi­ni bilmiyordum henüz, ama kaprislerimi kabul ettiriyor­dum onlara; kollarıma alıyordum onları, taşıyordum, ye­re koyuyordum, sayfalarını açıyordum, kapatıyordum; hiçlikten çıkarıp yeniden hiçliğe atıyordum onları; be­nim bebeklerimdi bu kolsuz bacaksız adamlar ve ölüm­süzlük denen şu felçli ve sefil hayata devam edişe acı­yordum için için.
·
108 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.