O zaman Ahmet Cemil bu dost kalbinin şu gözlerinden hafif iki damla yaş akan dostun karşısında, dirseklerini üzerinde annesinin küpeleriyle yüzüğü hazin bir edayla serilen
yazıhaneye dayadı, başını iki elleriyle tuttu, bir haftadan beri ağlayamadığı bütün elemlerini, ümitsizliklerini orada yavaş yavaş buruşuk gazete parçasının üzerine salıverdi.
Sayfa 209 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okudu