''Sürekli eksik olan, bir süre sonra gerekli de olmuyor...”
evet aslında sevdim bazı bölümlerini bak şimdi özetle şunu anlatıyorsun adam kadını çok seviyor sevdikçe ruhu büyüyor ruh eve sığmıyor sabahları kadından önce kalkıp şehrin uzak yerlerinden hikayeler topluyor ve sonra tekrar gece yarısı kadına geri dönüyor biraz şey gibi rüzgarı kendinden menkul bir uçurtma gibi...
Gerçekten de öyle
Benim için gerekli olmayacağı günü umutla bekliyorum...
Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku...
Hem şans hemde en büyük talihsizlik Müzeyyen'in sevgilisi olmak
Aynen
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.