ev yeryüzünün merkeziydi çünkü bulunduğu yerde bir dikey ile bir yatay çizgi kesişirdi. dikey olanı yukarılara, göğe tırmanır; aşağıda, yeraltına inerdi. yatay olanı yeryüzü trafiğim temsil eder, başka yerlere uzanan tüm olası yollan gösterirdi. böylece insan evindeyken gökteki tanrılara ve yeraltındaki ölülere en yakın konumdaydı. bu yakınlık her iki duruma da ulaşabilmeyi vaadediyordu. ve insan bütün dünyevi yolculukların başlangıç noktasın da olduğu gibi dönüş noktasındaydı da.