Sırça köşk yalnızlığı nüfuz etmeye başladı
Sardığım yaralarım nefes almak istemiyor adeta
Konuşmanın kâfi olmadığı bir anda
Yenilenmek gerek
Kabuk atmak gerek
Getirisi belli olmayan ahir zamanda...
Getiren yol da götüren kim?
Kimliğimi kaybettiğim zamanın sarmaşıkları kaplıyor masum bedenimi
Donuk bir bakışla gerçekliğe sırtımı dönüyorum
Hakikat neydi?
Gördüğüm mü?
Görmek istediğim mi?
Zahirdeki gizli bir mana veyahut ilahi sırların mahiyeti miydi?
Soruların ardı arkası kesilmiyor
Bir yanıt bulamamak kahrediyor benliğimi
Tek bildiğim ;
Ben bir Pınar'ım
Hiçbir şey bilmediğim...
2/8/2023
Pınar PEKĞÖZ