Doldu ömür peymânesi ben değil de kim ağlasın Şeytan gönül hemhânesi ben değil de kim ağlasın
Yok nasihat eyleyenim isyan ile doldu günüm
Böyle geçti ömrüm benim ben değil de kim ağlasın
Kur’an hattı görmez gözüm âyet hadis değil sözüm
Kulum desen yalan özüm ben değil de kim ağlasın
Nefsim bana düşman olur her an tenden canım alır
Derdim devâ bulmaz kalır ben değil de kim ağlasın
Ölüm sundu bir cam şarap evi barkı kıldı harap
Vedâ eder cümle ahbab ben değil de kim ağlasın
Eyledim ben fısk u fücur nasıl bulsun içim huzur
Gönlümde yoktur zerre nur ben değil de kim ağlasın
Hak Kerim’dir o Rahman’dır Hoca Ahmed bu ne gamdır
Perişanlık anbeandır ben değil de kim ağlasın.
peymâne: Büyük kadeh, şarap bardağı. hemhâne: Aynı evde oturan, evdeş, eş. fısk u fücur: Hak yolundan ayrılmak, günahkârlık.