olduğum yerde olmak istemiyorum ama olduğum yerden çıkıp gidemiyorum da. şu an yaşadığım her şey o günlerin aynısı. evde olmak istemiyorum, ama her akşam eve dönüyorum. işte olmak istemiyorum ama her gün işe gidiyorum. bir şey beni hep dışarıya çekiyor. hiçbir yere ait hissedemiyorum kendimi. hiçbir eve, hiçbir aileye, hiçbir topluluğa. hiç arkadaş grubum olmadı benim mesela. bir futbol takımı tutmadım. bir siyasi partiyi desteklemedim. bir derneğin, bir hayır kurumunun üyesi değilim. bir memleketim yok, oralı hissetmiyorum. apartman toplantılarına bile gitmedim, o apartman beni ilgilendirmiyor, oraya ait değilim. sadece orda oturuyorum. ve ben bu hali armut ağacının tepesinden beri üstümde taşıyorum.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.