Kieslowski'nin yapısal yöntemi bilinçli olarak müzikal bir model izler. Filmin dokusu, geri dönen temalarla ve yoğun olarak kullanılan motiflerle dokunur. Film günlük rutinlerin
angaryalarını yansıtır ve rastlantıların ardındaki mantık, tekrarlanan olaylar aracılığıyla yavaş yavaş açığa çıkarken, sunulan kısa yaşam dilimi töz kazanır. Ve öykü hayal kırıklığının gölgesinde kaldığı zaman bile, yönetmen ayrıntılar üzerinde
durmaktan keyif aldığını ortaya koyan canlı bir duyarlılığı korur. "Yaşam parçalarını incelemekten hoşlanırım ve küçük yaşam dilimlerini, işlerin nasıl başladığını ya da biteceğini açıklamaksızın gözler önüne seren filmleri severim." Başka bir deyişle, rastlantı onun için, derin sorular arayan ve üstlenen bir gizemdir