Sokak Nöbetçileri beş kişiydi. Fevri ama merhameti kalbine bile sığmayan Bartu, kendinden ne kadar çok vazgeçse de hayata kardeşi için tutunan Işık, her zaman gülümsemek için neden bulan neşe kaynağı Mutlu, korkularına rağmen güçlü görünmeye çalışan Lâl, kelimelerle ifade bile edilemeyecek kadar mükemmel olan Yankı.
Ve ben.
Helin. Sadece Helin. Grubun altıncısı değil ama grubun sadecesi Helin.
Onlar benim en büyük mutluluklarımdı ve tek ailemdi.
Sayfa 325Kitabı okudu
·
50 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.