Sûfiler İslâm inancı içerisinde kendi alanlarını belirlemek için çalışmışlar ve kendilerine mahsus olduğunu savundukları inanç ve yaşantı alanını da bazı benzetmelerle açıklamışlardır. Onlara göre din, bir meyve gibidir ve her meyve kabukla çekirdekten oluşur. Meyvenin özü, anlamı, gerçek kimliği, içindedir. Kabuk ise sadece bir dış görünüş, sınırdır. Bu benzetmeye göre Şeriat kabuk (zahir) Tasavvuf ise çekirdek (bâtın)dir.
Sayfa 144Kitabı okudu
·
225 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.