Öfkeli kalabalık onun önderliğinde coşmuştu. Her kafadan bir ses çıkıyor, herkes kendince müdürü tehdit ediyordu. "Kibar kavgası" denilen şey, eğer bu duruma aşina biri değilseniz size gerçekten çok komik gelir. "Bakın beyfendi"ler, "bakın hanfendi"ler, "ben saygı duyuyorum, siz de biraz saygılı olun"lar havada uçuşur. Fakirlerin aksine kavga ilerledikçe hasımlar daha da kibarlaşır, diksiyonlar bir bıçak gibi keskinleştikçe, keskinleşir. Kimse karşısındakinin kafasına kürekle, "daş"la vurmaz. Ses tonunun korkutuculuğundan çok, kimin daha düzgün cümleler kurup olayı açıklayabildiği önemlidir.
Sayfa 30Kitabı okudu
·
37 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.