“Evet, gönül sürekli bağlanmakta… Kimi zaman güzele bağlanıyor, kimi zaman da çirkine… Fakat güzel de çirkin de yüze bakılarak denmez. Öze bakılarak denir. Çünkü bu yüzü, bu teni biz icat etmedik. Bize ihsan edilmiştir. O hâlde güzeldir. Asıl mesele bu ten kalıbının içimdekini güzelleştirmektir. Güzelleşmek için güzele bağlanmak gerekir. Güzellik hakikatin aynasıdır. O yüzden kim Mevlâ’ya yüzünü çevirirse güzel olur.”
Sayfa 219 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.