Şehirde müthiş bir nem var. Gezilecek gibi değil. Şehir müzesini geziyoruz. İlgi çekici bir şey yok. Tabiat müzesine giriyoruz. Tabiat müzesinde altmış yaş civarındaki görevli kadın oldukça meraklı, hangi ülkeden olduğumuzu soruyor; Türkiye dediğimizde, kadının bir anda çığlık atar gibi "Kemal Atatürk Potomki " yani " Kemal Atatürk'ün Çocukları" demesi, bir anda içimi serinletiyor. Bambaşka bir duygu selini yaşıyorum, evet Mustafa Kemal'in çocuklarıyız ve onun gösterdiği yolda, hiç bilmediğimiz yabancı ellerde kendi kökenlerimizin izlerini arıyoruz.
Sayfa 118 - 28 Haziran 2006 Çarşamba - Lena Yazıtları
·
112 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.