Onları neden bu kadar ailem gibi gördüğümü daha iyi anlıyordum çünkü hepsinde kendimden bir parça vardı.
Mutlu Sarca, içimde ne olursa olsun hayata sıkı sıkı bağlı ve keyiflenmeye devam eden tarafımdı...
...O benim neşeli tarafımdı.
Işık Sarca, içimde ne olursa olsun hayattan vazgeçen tarafımdı...
... O benim vazgeçen tarafımdı.
Lâl Sarca, benim hırçın tarafımdı...
... Lâl benim yaralı tarafımdı.
Bartu Sarca, benim en öfkeli, en yalnız tarafımdı...
...Bartu Sarca benim kimsesiz tarafımdı...
... Yankı Sarca, benim hiçbir tarafım değildi.
Çünkü onu kendimle eşdeğer bile tutamazdım...
... Onları kaybetmek istemiyordum, onu kaybetmek istemiyordum.
Sayfa 327Kitabı okudu
·
56 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.