Bir insan tanışılan ilk gün bile kendi hakkında çok ipucu verir de bizler duygularımızın yoğunluğundan gözümüze inmiş olan perdeden dolayı bazı şeyleri göremeyiz veya görmemeyi tercih ederiz. Ya da diğer arkadaşın yorumunda belirttiği gibi ihaleyi zamana bırakıp değişir, düzelir gibi şeylerin arkasına sığınırız. Ama kimse değişmiyor insanın özü belli bir noktadan sonra oturur kimse de değiştiremez. Yalancıysa yalancıdır, görgüsüzse görgüsüzdür, aldatma şiddet eğilimi varsa da aynı şekilde değişmiyor bence. Hatta yolun başında yalancı olan biri işi garantiledikten sonra daha da arsız bir hale geliyor.