Zengin ülkeleri fakirlerden ayıran tek tek vatandaşlarının ne kadar iyi eğitimli olduğundan ziyade, vatandaşlarının Boeing veya Volkswagen veya İsviçre ve İtalya'daki daha küçük birinci sınıf şirketler gibi yüksek verimlilikte kolektif kurumlar kuracak şekilde ne kadar iyi örgütlenebildikleridir. Bu tür firmaların gelişiminin yatırım yapmaya ve risk almaya teşvik eden kurumlar ve "genç sanayi dallarında" faaliyet gösteren şirketleri koruyan ve destekleyen bir ticaret rejimi, uzun vadeli üretkenliği arttırıcı yatırımlar için gerekli "sabırlı sermayeyi" sağlayan bir mali sistem, hem kapitalistler (iyi bir iflas kanunu) hem de çalışanlar (iyi bir refah devleti) için ikinci şans sağlayan kurumlar, devlet sübvansiyonları ve AR-GE ile eğitime dair yönetmelikler ve benzeri araçlarla desteklenmesi gerekiyor.
Sayfa 239Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.